میکرو پرینتر های سه بعدی 

تقاضای روز افزون برای دستگاه های بسیار کوچک در الکترونیک، بیوتکنولوژی، خودرو و هوافضا باعث افزایش علاقه به توسعه تکنولوژی تولید مواد افزودنی در مقیاس میکرو شده است. این تکنولوژی پرینتر سه بعدی قابلیت چاپ قطعات و جزئیات بسیار ریز با سرعت بیشتر و هزینه کمتر را دارد، که تولید آن ها با روش های سنتی امکان پذیر نیست.

درحالی که جهان به سمت پهنای باند 5G حرکت می کند، نیاز به آنتن ها و ساختارهای کوچک به دلیل فرکانس های بالا و طول موج  های کوچک را به دنبال دارد. همان طور که میکرو نیمه هادی ها جای خود را در زندگی روزمره ما پیدا کردند نیاز به میکرو مبدل های حرارتی نیز افزایش یافته است.

همچنین روش های درمانی برای بیماری های خاص موجب افزایش نیاز به تولید دستگاه ها و ابزارهای منحصر به فرد شده است مانند استنت ها ( stents ). اگرچه در حال حاضر اغلب برای تحقیقات مورد استفاده قرار می گیرند اما تولید افزودنی در مقیاس میکرو ( microscale additive manufacturing ) برای سنسورهای پوشیدنی و جایگذاری شده تا پرینت برد مدار و حتی پرینت با سلول های زنده بسیار نوید بخش است.

تکنیک های سنتی تولید ( مانند میکرو قالب گیری، ماشین کاری در مقیاس میکرو و... ) می توانند قطعات بسیار کوچک را  تولید کنند اما چنین فرآیند هایی هزینه بر و پیچیده هستند ( مخصوصا برای اقلام تکی یا بسیار کوچک ) و لازم به ذکر است، شرکت های زیادی وجود ندارد که بتوانند این کار را انجام دهند. تولید افزودنی در مقیاس میکرو جایگزین مناسبی برای روش های سنتی است که  می تواند اقلام را در حجم زیاد و دقت بالا در مقیاس میکرو تولید کند. 

پرینتر های سه بعدی پزشکی و جواهر سازی نیز، اجسام کوچک را پرینت می کنند اما میکرو پرینتر ها قابلیت پرینت ضخامت هر لایه تا 5 میکرون و وضوح 2 میکرون را دارند. بعضی از تکنولوژی ها توانایی پرینت در مقیاس نانومتر دارد. یعنی 1000 برابر کوچک تر از میکرو. برای مقایسه، ضخامت هر تار موی انسان 75 میکرومتر و قطر هر رشته DNA به 2.5 نانومتر می سد.